راهنمای محلی خوزستان

قلعه‌سلاسل، بنای ۱۷۰۰ ساله در شوشتر

قلعه‌سلاسل شوشتر دژی است بسیار بزرگ که دارای حیاط‌های مفصل و متعدد، سربازخانه‌ها، طویله‌ها، حمام‌ها، شبستان‌ها، برج‌ها، باغچه‌ها، قورخانه، نقاره‌خانه، حرم‌خانه، آشپزخانه و قاپی‌های متعدد، حوض‌های بزرگ و حصار و خندق بوده ‌است. مطابق با نوشته‌های تاریخی موجود و به استناد منابع تاریخی، قلعه‌سلاسل، قلعه‌ای ساسانی است. این اثر در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. همچنین این قلعه به همراه ۱۲ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث‌جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث‌جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.

شهرت خاص رودخانه دزاین رودخانه به آب زلال و تمیز آن است که در گرمای سوزان دزفول جاذبه‌ای منحصر به فرد برای گردشگری ایرانیان است.

ا فرارسیدن فصل گرما،از نیمه اردیبهشت تا نیمه مهر ماه، یکی از تفریحات مردم استان خوزستان شنا در رودخانه‌هاست.

تفریحگاه ساحلی «دز» که «علی کله» نیز نامیده می‌شود، که یکی از پارک‌های ساحلی پرطرفدار این استان بشمار می‌رود. هر ساله و بخصوص در فصل‌های بهار و تابستان جمعیت زیادی را از شهرهای مجاور به سوی خود جذب می‌کند. این تفریحگاه در پایین دست سد دز و در شمال شهر دزفول واقع شده است.

موزه باستان شناسی ایذه

موزه باستان شناسی ایذه

موزه باستان‌شناسی ایذه در ۲۷ دی ماه ۱۳۹۸ در شهر تاریخی ایذه با حضور مسئولان کشوری و استانی افتتاح شد؛ مساحت کل موزه ۳۷۰۰ مترمربع و فضای نمایشی آن ۱۰۰۰ متر مربع و در یک طبقه ایجاد شده است و باتوجه به‌ طراحی چیدمان و تعداد آثار تاریخی موجود، به عنوان بزرگترین موزه جنوب‌غربی کشور محسوب می‌شود.

. این موزه دارای 6 سالن :1- خوزستان شناسی 2- پیش از تاریخ 3-تاریخی 4- تدفین 5-الیمایی شناسی6 - اداری می باشد. آثار به نمایش درآمده در موزه باستان شناسی ایذه شامل ادوات سنگی متعلق به 50 هزار سال پیش از دوره پارینه سنگی تا آثار دوره قاجاریه است. تیغه ها، سنگ مادرها، اسکنه ها و تبرها ادواتی هستند که از حدود 50000 سال پیش تا 9000 سال پیش از میلاد در بخش پارینه سنگی نمایش داده می شود. سفال های منقوش، مهره های سنگی، سردوک های سفالی و ادوات شاخص دوره آغاز روستا نشینی از 8000 سال تا 5500 سال پیش از دوران پیش از تاریخ و یافته هایی همچون آجر نوشته های عیلامی، پیکرک های ایزدان و ایزدبانوان عیلامی، ساخته های فلزی همچون شمشیر، نیزه ، انواع سکه ها از دوره تاریخی در این موزه قابل مشاهده است. مولاژ برابر اصل پیکره بزرگزاده الیمایی نیز نمونه شاخصی است که در این موزه می توان آن را مشاهده کرد. اتاق تدفین و اتاق الیمایی شناسی با یافته هایی از منطقه شمی از دیگر اجزای تماشایی این موزه است.

موزه باستان‌شناسی ایذه در محوطه اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان ایذه (ساختمان سابق جهاد کشاورزی) در خیابان شهیدمطهری واقع شده است.

نشانی:ایذه-میدان سپاه-خ شهید مطهری- ساختمان سابق جهاد

موزه گردشگری و تاریخی راه آهن اندیمشک

مقدمات طرح ایجاد موزه راه‌آهن اندیمشک در فروردین ١٣٩۶ و در نشست مسئولان این شهرستان با دکتر سعید رسولى عضو هیات مدیره راه‌آهن کشور (مدیرعامل فعلى شرکت راه‌آهن) و خسرو نشان، مدیرکل میراث‌فرهنگى خوزستان بررسی و در خصوص مکان راه‌اندازى آن تصمیم‌گیری شد.

در ماه‌هاى بعد، کار تجهیز جمع‌آورى و انتقال عکس‌ها، اسناد، ادوات و تجهیزات قدیمى راه‌آهن در فضاى مجاور سوله انبار توشه راه‌آهن ناحیه زاگرس به عنوان محل اختصاصى در نظر گرفته شده براى این موزه انجام گرفت.

موزه راه‌آهن اندیمشک برخلاف سایر موزه‌هاى راه‌آهن کشور که نمایش ادوات و تجهیزات آن در غرفه‌اى محدود در درون ایستگاه صورت گرفته است، تنها موزه راه‌آهن ایران است که داراى سالن سرپوشیده اختصاصى است. سالنى در مجاورت ایستگاه راه آهن اندیمشک و خط راه‌آهن سراسرى تهران – جنوب و در سوله‌اى به قدمت روزهاى آغازین ساخت راه‌آهن سراسرى در ایران.

موزه راه‌آهن اندیمشک همانطور که از تصویر تابلوى ورودى آن پیداست، اسفندماه سال ٩۶، رونمایى شد. ولى افتتاح رسمى آن دهم خردادماه سال ١٣٩٧ انجام شد. تصویر مدیران ناحیه لرستان سابق (ناحیه راه‌آهن زاگرس فعلى) به همراه تاریخ تصدى آن‌ها که در ورود به ساختمان موزه و در سمت چپ دیده مى‌شود، از مهندس «على انتظام وزیرى» اولین رییس این ناحیه در سال ١٣٢۵ و دیپلمه مدرسه صنعتى ایران و آلمان که جزو سى نفر اعزامى از طرف وزارت راه به آلمان (برلین) بود، گرفته تا مدیران بعدى همگی گویاى پیشینه تاریخى و اندوخته فنى این ناحیه در بین تمام نواحى راه‌آهن ایران است.

ادوات و تجهیزات قدیمى، کلاه و البسه اهدایى لوکوموتیوران‌های پیشکسوت، زندگىنامه مشاهیر راه‌آهن اندیمشک از جمله «هاریس نالتى» که سرپرست گروه احداث راه‌آهن اندیمشک بود به همراه تصاویر و اطلاعات پل‌ها و ابنیه فنى ناحیه راه‌آهن زاگرس و … در این موزه به نمایش درآمده است.

مسیر راه‌آهن اندیمشک به عنوان بخشى از مسیر راه‌آهن سراسرى ایران بدر فهرست میراث‌جهانى یونسکو به ثبت رسیده است

گزارش :ایمان مولایی نژاد/فعال گردشگرى

عکس: نورفوتو

آرامگاه دانیال نبی

آرامگاه و مقبره دانیال نبی یکی از باشکوه‌ترین مقبره‌های مذهبی ایران با گنبدی اورچین و دو پوسته‌ی بی‌نظیرش یادآور معماری بنای عظیم جغازنبیل است.

آرامگاه دانیال نبی یکی از آرامگاه‌های مذهبی و با گنبدی اورچین و دوپوسته بی‌نظیر ایران است. دانیال نبی یکی از پیامبران بنی اسرائیل و متولد بیت المقدس است.

دانیال در باور ادیان ابراهیمی یکی از پیامبران بنی اسرائیل (قرن هفتم پیش از میلاد) است. دانیال به زبان عبری به معنای «خدا قاضی من است» می‌باشد.

دانیال نبی در 12 سالگی به عنوان اسیر در دربار بخت النصر خدمت می‌کند. سپس توسط نبوکدنصر پادشاه بابل اسیر می‌شود و 37 سال در دربار وی می‌ماند و در همان زمان به پیامبری می‌رسد. بعد از فتح بابل به دست کوروش، دانیال نبی به شوش مهاجرت می‌کند و در سن 83 سالگی فوت و جسدش را پس از مومیایی شدن در شرق رودخانه شاوور یا شاهپور دفن می‌کنند. مکان‌های دیگری نیز در عراق، ترکیه، مصر و سمرقند ادعای آرامگاه دانیال نبی را دارند.

در برخی نوشته‌ها آمده تیمور لنگ بقایای دانیال را از شوش به سمرقند برده است. در سمرقند مقبره‌ای وجود دارد به طول 18 متر که منسوب به دانیال نبی است. اما گفته می‌شود تنها یک پای وی در آنجا دفن و مابقی در شوش است. اما مقبره دانیال نبی در خوزستان و شهر شوش از سمت غربی آرامگاه با کاشی‌کاری‌های ایرانی، اسلامی که بر سر در آن نوشته شده، آستانه متبرکه حضرت دانیال نبی تزیین شده است. از سمت شرقی دو مناره به ارتفاع حدود 10 متر در دو طرف قرار دارد. تاریخی که بر روی مناره حک شده 1330 هجری قمری است با استادکاری حاج ملا حسین معمار باشی.

بنای آرامگاه دانیال نبی در سال 1249 خورشیدی به دستور روحانی شیعه جعفر شوشتری و به دست حاج ملاحسین معمار پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، ساخته شد و ضریحی در مرکز آن قرار گرفت. گنبد آرامگاه دانیال نبی به صورت گنبد اورچین بنا شده است. اورچین از گنبدهای رک مخروطی است ولی روی آن پلکانی است و به این گنبد اورچین، پلکانی، مضرس، آناناسی گویند که در جنوب ایران فراوان دیده می شود. گنبد اورچین دانیال نبی دارای 25 طبقه مضرس و دو پوسته است.ساختمان و گنبد موزه آبادان از روی آرامگاه دانیال نبی کپی برداری شده است.

اميرالمؤمنين علي(ع) در مورد حضرت دانيال فرمودند: «من زار اخي دانيال کمن زارني؛ يعني هرکس برادرم دانيال را زيارت کند مرا زيارت کرده است.» اگر به شهر شوش و زيارت ايشان رفتيد مي‌توانيد اين حديث را روي کاشي‌هاي بالاي ضريح ببينيد.

عکس:ایکنا