راهنمای محلی خوزستان

گنجینه‌های طبیعی دشت آزادگان؛ سفری به مناطق میشداغ و ام‌الدبس

دشت آزادگان در غرب خوزستان، با وجود آب‌وهوا و اقلیم خاص خود، زیستگاه مناطقی بکر و منحصربه‌فرد همچون میشداغ و ام‌الدبس است؛ این مناطق با داشتن تپه‌های شنی، دشت‌های وسیع، پوشش گیاهی خاص و حیات‌وحش متنوع، نه‌تنها از نظر زیست‌محیطی اهمیت زیادی دارند، بلکه ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری طبیعی دارند.

به گزارش ایرنا، در غرب خوزستان، جایی که دشت‌های وسیع و افق‌های بی‌پایان، چشم را مسحور زیبایی خاموش خود می‌کنند، مناطقی کمتر شناخته‌شده اما بی‌نهایت ارزشمند جای گرفته‌اند.

میشداغ و ام‌الدبس، هر یک با ویژگی‌های طبیعی منحصربه‌فرد، بخشی از زیست‌بوم غنی این منطقه را تشکیل می‌دهند؛ این سرزمین‌ها با تپه‌های شنی، پوشش گیاهی خاص و حیات‌وحش متنوع، نه‌تنها گنجینه‌ای برای پژوهشگران محیط‌زیست و طبیعت‌گردان هستند، بلکه ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری پایدار دارند.

اینجا، جایی است که پرندگان مهاجر، زمستان را در آرامش می‌گذرانند، آهوها در میان تپه‌های شنی می‌دوند و شب‌ها، صدای زوزه شغال‌ها در سکوت کویر طنین‌انداز می‌شود؛ از سرسبزی درختچه‌های کنار و گز در ام‌الدبس گرفته تا چشم‌اندازهای کویری میشداغ، این مناطق هر یک بخشی از هویت طبیعی دشت آزادگان را روایت می‌کنند.

اما در کنار این زیبایی‌ها، چالش‌هایی همچون تخریب زیستگاه، شکار غیرمجاز و کمبود زیرساخت‌های گردشگری نیز وجود دارد که لزوم حفاظت از این مناطق را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

منطقه میشداغ؛ کویر کوچک خوزستان

منطقه میشداغ در شمال غربی خوزستان و در نزدیکی شهر بستان قرار دارد؛ این منطقه به دلیل داشتن تپه‌های شنی و ماسه‌ای، ظاهری مشابه کویرهای مرکزی ایران دارد و از این نظر به «کویر کوچک خوزستان» معروف شده است.

پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری

میشداغ دارای پوشش گیاهی بسیار مقاومی است که شامل درختچه‌هایی مانند قیچ، تاغ و گونه‌هایی همچون استبرق، کاروان‌کش و انواع گیاهان شورپسند می‌شود. این منطقه در سال‌های اخیر شاهد اجرای پروژه‌های بیابان‌زدایی و کاشت گونه‌های مقاوم در برابر خشکسالی بوده است.

از نظر جانوری، میشداغ زیستگاه انواع خزندگان همچون مار شاخدار، بزمجه، لاک‌پشت و آگاما است. در کنار آن، پرندگانی مانند هوبره، زاغ بور و چکاوک بیابانی نیز در این منطقه دیده می‌شوند. پستاندارانی مانند روباه شنی، خرگوش و گاهی آهو نیز در این منطقه مشاهده شده‌اند.

اهمیت تاریخی و گردشگری

میشداغ علاوه بر جذابیت‌های طبیعی، از نظر تاریخی نیز اهمیت دارد، زیرا در دوران جنگ تحمیلی به‌عنوان یکی از مناطق عملیاتی استفاده می‌شد. امروزه، برخی از یادمان‌های دفاع مقدس در این منطقه حفظ شده‌اند که می‌توانند برای گردشگری فرهنگی و تاریخی جذاب باشند. همچنین، رمل‌های ماسه‌ای میشداغ مقصدی مناسب برای کویرنوردی و آفرودسواری است.

منطقه ام‌الدبس؛ بهشت پنهان حیات‌وحش خوزستان

منطقه ام‌الدبس در غرب خوزستان و نزدیکی مرز ایران و عراق قرار گرفته و به دلیل موقعیت خاص خود، از جمله مناطقی است که کمتر مورد توجه گردشگران قرار گرفته، اما اهمیت بالایی در اکوسیستم منطقه دارد.

این منطقه یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های پرندگان مهاجر در خوزستان است. در فصل مهاجرت، پرندگانی مانند فلامینگو، حواصیل، درنا و اردک‌های وحشی به این منطقه سفر می‌کنند. همچنین پرندگان شکاری همچون عقاب طلایی و سارگپه نیز در ام‌الدبس مشاهده می‌شوند. از پستانداران موجود در منطقه می‌توان به گراز، روباه، گرگ و شغال اشاره کرد.

منطقه‌ام الدبس تا چند دهه پیش به‌ عنوان یکی از مناطق بیابانی ایران شناخته می‌شد و یک بیابان مملو از تل‌های رمل و تپه های شنی بود اما از سال ۱۳۶۸ این ناحیه شامل طرح تثبیت طرح شن زدایی قرار گرفت به همین جهت هزاران درخت در این منطقه کشت شد. از جمله این درختان می‌توان به پانی کوم، آکاسیا، ویکتوریا، گز شاهی، کهور، استبرق، پنی زتوم و اسکنبیل اشاره کرد و همین مورد باعث شده است تا یک جنگل سرسبز و زیبا در دل کویر ایجاد شود.

تقریبا یک‌چهارم از وسعت این بیابان یعنی حدود ۲۵ هزار هکتار به‌وسیله این درختان پوشیده شده است؛ البته قبل از آن نیز به صورت معدود در این ناحیه درختانی وجود داشت.

ظرفیت‌های گردشگری و حفاظت از منطقه

مهم‌ترین مولفه‌ای که گردشگران را به سمت این ناحیه جذب می‌کند، تلاقی کویر و جنگل با همدیگر است که این موضوع به نوبه خود بسیار نایاب است.

ام‌الدبس به دلیل طبیعت بکر و حیات‌وحش متنوع، ظرفیت بالایی برای گردشگری طبیعی و پرنده‌نگری دارد. با این حال، عدم وجود زیرساخت‌های مناسب باعث شده که این منطقه کمتر مورد بازدید قرار گیرد. حفاظت از این منطقه و جلوگیری از شکار غیرمجاز، می‌تواند در حفظ تعادل اکوسیستم و افزایش پتانسیل گردشگری آن نقش مهمی داشته باشد.

ضرورت حفاظت و توسعه پایدار

مناطق میشداغ و ام‌الدبس هر یک با ویژگی‌های خاص خود، بخشی از گنجینه‌های طبیعی دشت آزادگان را تشکیل می‌دهند. این مناطق نه‌تنها از نظر اکوسیستمی ارزشمند هستند، بلکه با برنامه‌ریزی صحیح می‌توانند به مقاصد گردشگری مهمی تبدیل شوند.

توسعه گردشگری پایدار، ایجاد زیرساخت‌های مناسب و حفاظت از حیات‌وحش این مناطق، می‌تواند ضمن حفظ محیط‌زیست، فرصت‌های اقتصادی و تفریحی جدیدی برای منطقه ایجاد کند.

تالاب شادگان؛ بهشت گمشده‌ای در دل خوزستان

تالاب شادگان، یکی از بزرگترین و ارزشمندترین تالاب‌های ایران، در جنوب استان خوزستان و در نزدیکی شهر شادگان واقع شده است؛ این تالاب با تنوع زیستی بی‌نظیر، نه تنها مکانی برای تفرج و طبیعت‌گردی است، بلکه به عنوان یک منطقه حفاظت‌شده با ارزش‌های اکولوژیک و محیط‌زیستی ویژه شناخته می‌شود.

تالاب شادگان، که در فاصله حدود ۹۰ کیلومتری از اهواز و در حاشیه روستای صراخیه قرار دارد، به عنوان یکی از تالاب‌های بین‌المللی ایران در فهرست رامسر به ثبت رسیده است.

این تالاب با مساحتی بیش از ۴۰۰ هزار هکتار، یکی از مهمترین زیستگاه‌های آبی ایران محسوب می‌شود و به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، نقطه‌ای حیاتی برای انواع گونه‌های گیاهی و جانوری است.

پوشش گیاهی و اکوسیستم تالاب

تالاب شادگان با پوشش گیاهی متنوعی همچون نی‌زارها، گیاهان آبزی و درختان مانگرو (حرا) پوشیده شده است؛ این گیاهان، علاوه بر حفظ اکوسیستم تالاب، نقش مهمی در کاهش فرسایش خاک و حفاظت از سواحل ایفا می‌کنند.

درختان حرا که در حاشیه تالاب رشد می‌کنند، به عنوان یک زیستگاه مهم برای پرندگان مهاجر و دیگر موجودات آبزی شناخته می‌شوند؛ گیاهان آبزی دیگر نیز محیط مناسبی برای تکثیر ماهیان و سایر جانداران آبزی فراهم می‌آورند.

گونه‌های جانوری

تالاب شادگان، به‌ویژه برای پرندگان مهاجر، یکی از زیستگاه‌های مهم به شمار می‌رود؛ در این منطقه بیش از ۲۵۰ گونه پرنده شناسایی شده که شامل گونه‌های مهاجری همچون فلامینگو، چنگر، غاز و انواع اردک‌ها می‌شود.

علاوه بر پرندگان، تالاب شادگان میزبان انواع ماهیان، خرچنگ‌ها و دیگر موجودات آبزی است که در این محیط غنی زندگی می‌کنند. این تالاب همچنین به عنوان یک زیستگاه حیاتی برای گونه‌های در معرض خطر و در حال انقراض، مانند گوزن زرد ایرانی و مارال شناخته می‌شود.

با وجود ارزش‌های اکولوژیکی بالا، تالاب شادگان با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است. کاهش منابع آبی، تغییرات اقلیمی و آلودگی‌های صنعتی از جمله تهدیدات جدی این تالاب به شمار می‌آیند؛ کاهش ورودی آب به تالاب به دلیل سدسازی‌ها و برداشت‌های بی‌رویه آب از رودخانه‌ها و کانال‌ها، باعث شده است که بخش‌هایی از این تالاب خشک شوند و زیستگاه‌های طبیعی موجودات آسیب ببینند.

اقدامات حفاظتی و مدیریت

با توجه به اهمیت اکولوژیکی تالاب شادگان، اقدامات حفاظتی متعددی در این منطقه انجام شده است. ایجاد مناطق حفاظت‌شده، کنترل شکار غیرمجاز و نظارت بر فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی در حاشیه تالاب، از جمله اقداماتی است که برای حفظ این اکوسیستم ارزشمند انجام می‌شود.

علاوه بر این، آگاهی‌رسانی به مردم و گردشگران در خصوص اهمیت تالاب و نیاز به حفاظت از آن، می‌تواند در حفظ این منابع طبیعی کمک کند.

تالاب شادگان به عنوان یکی از جاذبه‌های طبیعی خوزستان، با مناظر بکر و تنوع زیستی شگفت‌انگیز خود، همواره مورد توجه دوستداران طبیعت و محققان محیط‌زیست قرار دارد. این تالاب نه تنها به عنوان یک پارک طبیعی و زیستگاه مهم پرندگان، بلکه به عنوان یک منبع حیاتی برای جامعه محلی و اکوسیستم‌های آبی، نیازمند توجه و مراقبت بیشتر است تا نسل‌های آینده نیز بتوانند از این گنجینه طبیعی بهره‌برداری کنند.

روستای صراخیه؛ مقصدی محبوب برای قایق‌سواری و تجربه طبیعت بکر تالاب شادگان

روستای صراخیه در نزدیکی تالاب شادگان، یکی از مقاصد جذاب گردشگری خوزستان است که سالانه میزبان بسیاری از مسافران علاقه‌مند به قایق‌سواری و تجربه طبیعت بکر این منطقه می‌باشد. این روستا به دلیل موقعیت خاص خود در حاشیه تالاب و امکانات گردشگری مناسب، به مکانی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به فعالیت‌های آبی تبدیل شده است.

روستای صراخیه، واقع در حاشیه تالاب شادگان، یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان است که سالانه پذیرای هزاران گردشگر و مسافر از نقاط مختلف کشور می‌باشد. این روستا به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود در نزدیکی تالاب شادگان و زیبایی‌های طبیعی بی‌نظیرش، تبدیل به یک مقصد محبوب برای گردشگران علاقه‌مند به قایق‌سواری و فعالیت‌های آبی شده است.

روستای صراخیه در فاصله‌ای کوتاه از تالاب شادگان قرار دارد و با دسترسی آسان از شهر اهواز و آبادان، به‌راحتی می‌توان به آن رسید. این روستا به‌ویژه در فصل‌های پرآب سال، با مناظر زیبا و آب‌های آرام تالاب، فرصتی مناسب برای بهره‌برداری از فعالیت‌های آبی فراهم می‌کند.

قایق‌سواری و جاذبه‌های طبیعی

یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های گردشگری روستای صراخیه، قایق‌سواری در تالاب شادگان است؛ گردشگران می‌توانند با قایق‌های موتوری و سنتی، به اعماق تالاب رفته و از مناظر طبیعی زیبای آن لذت ببرند.

در این سفرها، بازدیدکنندگان قادر خواهند بود از نزدیک به تماشای حیات وحش تالاب، از جمله پرندگان مهاجر، ماهیان و پوشش گیاهی منحصر به‌فرد تالاب بپردازند.

همچنین، این روستا به دلیل نزدیکی به درختان حرا و نی‌زارها، محیطی آرام و دل‌نشین برای گردشگران فراهم می‌آورد که علاقه‌مندان به عکاسی و طبیعت‌گردی می‌توانند در آن لحظات به‌یادماندنی ثبت کنند.

موزه تالاب شادگان

موزه تالاب شادگان، واقع در روستای صراخیه و حاشیه این تالاب بین‌المللی ، یکی از جاذبه‌های فرهنگی و آموزشی مهم استان خوزستان است که به معرفی اکوسیستم‌های تالابی و اهمیت حفظ آن‌ها می‌پردازد؛ این موزه به بازدیدکنندگان اطلاعات ارزشمندی درباره گونه‌های گیاهی و جانوری تالاب، از جمله پرندگان مهاجر، ماهیان، و گیاهان آبزی ارائه می‌دهد.

همچنین، موزه تالاب شادگان به‌عنوان یک مرکز آموزشی، نقش مهمی در آگاهی‌رسانی به عموم مردم و گردشگران درباره چالش‌ها و تهدیدات محیط‌زیستی این منطقه ایفا می‌کند.

در داخل موزه، بازدیدکنندگان می‌توانند از مجموعه‌ای از نمایشگاه‌ها و آثار هنری مربوط به تالاب، همچنین ماکت‌های زیستگاه‌های مختلف و تصاویر مستند از حیات وحش تالاب شادگان دیدن کنند؛ این موزه فرصتی مناسب برای آشنایی با زندگی بومیان منطقه، اهمیت تالاب‌ها در اکوسیستم‌های جهانی، و تلاش‌های حفاظت از این منابع طبیعی فراهم می‌آورد. همچنین، موزه تالاب شادگان به‌عنوان یک مکان مناسب برای تحقیق و پژوهش، به محققان و دانشجویان حوزه‌های محیط‌زیست و علوم طبیعی نیز خدماتی ارائه می‌دهد.

تجربه فرهنگ و زندگی روستایی

مسافران همچنین می‌توانند با ورود به روستای صراخیه، از نزدیک با سبک زندگی مردم بومی آشنا شوند؛ زندگی ساده و سنتی مردم این روستا، مهمان‌نوازی گرم و مهربانانه آنان، و همچنین محصولات محلی همچون خرما، ماهی‌های تازه و صنایع دستی، تجربه‌ای فرهنگی و متفاوت را برای گردشگران رقم می‌زند

با توجه به ظرفیت‌های موجود، روستای صراخیه می‌تواند با توسعه زیرساخت‌های گردشگری، از جمله ساخت اقامتگاه‌های بوم‌گردی و فراهم کردن امکانات رفاهی بیشتر، به یکی از مقاصد اصلی گردشگری در خوزستان تبدیل شود.

روستای صراخیه با امکانات مناسب برای قایق‌سواری و دسترسی آسان به تالاب شادگان، به یکی از مقاصد جذاب گردشگری در جنوب کشور تبدیل شده است. این روستا با جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی خود، فرصت بی‌نظیری برای مسافران فراهم می‌آورد تا از زیبایی‌های طبیعت بهره‌برداری کرده و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی داشته باشند

بازار اهواز در آستانه نوروز ۱۴۰۴

با نزدیک شدن به نوروز ۱۴۰۴، بازار اهواز حال و هوای خاصی به خود گرفته است. بازار مرکزی شهر که از دیرباز به عنوان قلب تجاری خوزستان شناخته می‌شود، این روزها شاهد ازدحام خریداران و رونق چشمگیر کسب‌وکارهاست. دستفروشان نیز با گستردن بساط خود در پیاده‌روهای اطراف بازار، سهمی قابل توجه در تأمین نیازهای عیدانه مردم دارند. از لباس‌های رنگارنگ و لوازم خانه گرفته تا شیرینی و آجیل، همه چیز برای استقبال از سال نو فراهم است. این رونق اقتصادی نه تنها نشان‌دهنده آمادگی مردم برای جشن نوروز است، بلکه نقش مهم بازارهای محلی در رفع نیازهای جامعه را نیز برجسته می‌کند. اهواز در آستانه نوروز، با شور و نشاطی خاص، خود را برای سالی پرامید و پررونق آماده می‌کند.

سید خلیل موسوی/مهر

جشن گرگیعان در محله عامری اهواز

گرگیعان یا قرقیعان جشنی است که مردم عرب در جنوب کشور در شب پانزدهم ماه رمضان و میلاد امام حسن مجتبی(ع) برگزار می‌کنند. این آیین سنتی میان عرب‌های خوزستان، هرمزگان، کیش، بوشهر، کویت، عراق، بحرین، امارات و شرق عربستان برگزار می‌شود

.آنچه که بزرگ‌ترهای خوزستانی از این رسم روایت می‌کنند این است که در زمان میلاد امام حسن مجتبی(ع)، کودکان و مردم مدینه برای گرفتن هدیه و مژدگانی به مناسبت تولد اولین نوه پیامبر به سمت خانه ایشان و خانه امام علی(ع) رفته‌اند و کلمه قره العین یعنی نور چشم را تکرار کرده‌اند. گفته می‌شود این شادی مردم مدینه، هر ساله تکرار و به یک آیین بین مردم عرب کشورهای مختلف تبدیل شد.

به‌مرور کلمه قره العین به قرقیعان و در عربی محلی به گرگیعان تبدیل می شود

در تاریخ ادبیات خوزستان در مورد ریشه و معنی کلمه «قرقیعان» دیدگاه‌های متفاوتی بیان شده است. عده‌ای معتقدند این کلمه از «قرع الباب» به معنای «در زدن» گرفته شده و به همین خاطر کودکان در خانه‌ها را برای دریافت شیرینی و عیدی می‌کوبند. دسته‌ای عقیده دارند معنی «قرقیعان یا گرگیعان» از کلمه «قره العین» گرفته شده که به معنای شادی و سرور انسان است، چون مراسم گرگیعان با تولد امام حسن مجتبی (ع) و شادمانی رسول خدا (ص) برای تولد اولین نوه اش مقارن شده است، می‌گویند که مردم برای عرض تبریک به امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س)، «قره عین! قره عین!»گویان به سوی منزل ایشان می‌رفتند. از این رو این تبریک گفتن، کم کم به صورت سنتی هر ساله در میان مسلمانان رواج یافته است.

امسال هم مثل سال‌های قبل، شاهد بازگشت شور و نشاط این جشن به کوچه‌ها و محله‌های خوزستان هستیم. کودکان با لباس‌های نو و کیسه‌های رنگین، با ذوق و شوق به استقبال این مراسم می‌روند و بزرگسالان نیز با همراهی خود، این سنت دیرینه را زنده نگه می‌دارند.

مراسم آئینی «گرگیعان» در شهریورماه ۱۳۹۵ توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان در فهرست آثار ناملموس کشور به ثبت رسیده است. این اقدام نه تنها به حفظ و ترویج این سنت ارزشمند کمک کرده، بلکه بر اهمیت فرهنگی و تاریخی آن نیز تأکید می‌کند.

عکس: محمد آهنگر/فارس

«زیگورات چغازنبیل» تماشای عظمتی که هزاران سال ایستاده است

«زیگورات چغازنبیل» یکی از آثار به جای مانده از تمدن ایلام است که در کنار شهر شوش، هزاران سال ایستاده است.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: چغازنبیل، این نگین درخشان تاریخ در دل دشت‌های خوزستان، همچون قصه‌ای از اعماق زمان، منتظر مسافرانش است. مسافرانی که پا به این سرزمین می‌گذارند نه تنها به یک مکان تاریخی سفر می‌کنند بلکه به اعماق تاریخ و تمدن ایران زمین قدم می‌گذارند. آنها با هر قدمی که برمی‌دارند با سنگ‌هایی سخن می‌گویند که هزاران سال پیش، دستان هنرمند و پرتلاش نیاکانمان را لمس کرده‌اند.

هنگامی که آفتاب گرم خوزستان بر فراز زیگورات می‌تابد، نور طلایی‌اش بر آجرهای نوشته‌دار می‌افتد و گویی هر آجر، داستانی از شکوه و عظمت ایلام باستان را زمزمه می‌کند. مسافران در سکوتِ پر از هیجان به این صدا گوش می‌دهند. آنها غرق در حیرت می‌شوند؛ حیرت از اینکه چگونه انسان‌هایی در هزاره‌های دور، چنین بنای عظیم و باشکوهی را با کم‌ترین امکانات، به آسمان رسانده‌اند.

چشم‌های مسافران از فرط شگفتی، برق می‌زند. آنها در برابر این همه عظمت، احساس کوچکی می‌کنند اما در عین حال، غرور و افتخار در قلب‌هایشان موج می‌زند. غرور به اینکه این تاریخ، این تمدن، این شکوه از آنِ آن‌هاست از آنِ مردمانی است که قرن‌ها پیش در این سرزمین زندگی می‌کردند و امروز، نامشان در دل این آجرها جاودانه شده است.

برخی از مسافران، دست‌هایشان را بر دیوارهای زیگورات می‌گذارند، گویی می‌خواهند با لمس این سنگ‌ها، به گذشته سفر کنند و برای لحظه‌ای در کنار سازندگان این بنا بایستند. برخی دیگر در سایه‌سار این بنای عظیم، عکس‌هایی می‌گیرند تا این لحظات را برای همیشه در قلب خود ثبت کنند. آن‌ها می‌دانند که این سفر، تنها یک بازدید ساده نیست؛ این سفر، یک تجربه روحانی است. تجربه‌ای که قلب‌هایشان را لبریز از عشق به تاریخ و فرهنگ ایران می‌کند.

چغازنبیل، تنها یک بنای تاریخی نیست؛ نماد عشق، تلاش و شکوه است. مسافرانش با هر قدمی که در این محوطه باستانی برمی‌دارند، بخشی از این عشق و شکوه را در وجود خود احساس می‌کنند. آن‌ها در پایان سفر با دلی پر از خاطره و قلبی لبریز از غرور، چغازنبیل را ترک می‌کنند اما می‌دانند که این سفر، هرگز به پایان نمی‌رسد. چغازنبیل، همیشه در قلب‌هایشان زنده خواهد ماند، همچون شعله‌ای جاودان که نور تاریخ و تمدن ایران را برای همیشه روشن نگه می‌دارد.

چغازنبیل، یکی از باشکوه‌ترین آثار تاریخی ایران و جهان، در استان خوزستان واقع شده است. این محوطه باستانی که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده، بازمانده شهر دوراونتاش، پایتخت ایلام باستان، است. زیگورات چغازنبیل به عنوان یکی از نخستین نمونه‌های معماری مذهبی در جهان، هر ساله هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند. با توجه به اهمیت این سایت تاریخی، ارائه خدمات مناسب به بازدیدکنندگان از اولویت‌های مسئولان این پایگاه است.

چگونگی کشف چغازنبیل

در فاصله سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ میلادی با توجه به فعالیت‌های گسترده شرکت‌های نفتی خارجی در منطقه و بررسی‌های زمین‌شناسی که توسط کارشناسان این شرکت‌ها صورت می‌گرفته یکی از کارشناسان شرکت نفت در محوطه چغازنبیل، آجرنوشت‌هایی می‌یابد و آن را به هیئت باستان‌شناسی مستقر در شوش به سرپرستی دومکنم تحویل می‌دهد.

خواندن این آجرنوشته امکان شناخت یکی از شهرهای ایلامی به نام دوراونتاش را فراهم می‌کند. پس از دومکنم، گیرشمن باستان‌شناس فرانسوی حفاری‌های چغازنبیل را ادامه می‌دهد. از سال ۱۳۷۸ خورشیدی، کاوش‌ها و مطالعات باستان‌شناسی این محوطه به سرپرستی دکتر بهزاد مفیدی ادامه یافت.

محوطه میراث جهانی چغازنبیل (شهر اونتاش) شهری آئینی بوده که در حال حاضر بزرگترین اثر معماری شناخته شده از تمدن ایلام میانه است. این اثر در قرن سیزده قبل از میلاد به دستور پادشاه مقتدر این سلسله، اونتاش نپیریشا ساخته شده و به خدایان بزرگ ایلامی، نپیریشا و اینشوشیناک به صورت وقف اهدا می‌شود.

باستان‌شناسان برای این مجموعه تاریخی، عملکرد دفاعی قائل نشده‌اند. ذیقَورَّت با تشدید بر روی حروف «ق و ر» کلمه‌ای اکدی است. در ایران تلفظ این کلمه از گزارش‌های گیرشمن گرفته شده و عموماً زیگورات نوشته شده و به معنای بلند و برافراشته ساختن است.

با نزدیک شدن به نوروز، فصل سفر و گردشگری در ایران، مسئولان و مدیران سایت‌های تاریخی و فرهنگی کشور در تلاش هستند تا با بهبود خدمات و امکانات، تجربه بهتری را برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم کنند. در این راستا، مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه از نصب دکل موقت مخابراتی همراه اول در محوطه باستانی چغازنبیل خبر داد. این اقدام با هدف تقویت اینترنت و بهبود ارتباطات مخابراتی برای گردشگران نوروزی انجام شده است.

بهبود خدمات گردشگری

عاطفه رشنویی، مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه، در گفتگویی اعلام کرد: با همکاری اداره مخابرات شهرستان شوش، یک دستگاه تقویت‌کننده آنتن همراه اول در محوطه چغازنبیل نصب شده است. این اقدام با رعایت مسائل حفاظتی و با هدف بهینه‌سازی خدمات‌رسانی به گردشگران انجام شده است.

رشنویی با اشاره به اهمیت دسترسی به اینترنت در دنیای امروز گفت: امروزه دستیابی همزمان به اطلاعات تحت وب و اشتراک‌گذاری تصاویر با دوستان و آشنایان از مهم‌ترین تفریحات گردشگران در سفر به مکان‌های تاریخی محسوب می‌شود. نصب و راه‌اندازی این دکل با هدف افزایش پهنای باند و ظرفیت شبکه ارتباطات مخابراتی در راستای ارائه خدمات مطلوب و با کیفیت به گردشگران نوروزی و پایداری ارتباطات در محوطه تاریخی چغازنبیل بوده است.

مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه با تأکید بر نقش مؤثر طرح‌های مخابراتی در ارائه خدمات به گردشگران، افزود: تهیه بستر و ایجاد زیرساخت‌های مخابراتی و اینترنت از اهداف اصلی پایگاه میراث‌جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه است. این اقدامات نه تنها رضایت گردشگران را به همراه دارد، بلکه به معرفی بهتر این سایت تاریخی به جهانیان کمک می‌کند.

رشنویی همچنین بیان کرد که این پایگاه در تلاش است تا با همکاری نهادهای مرتبط، خدمات بیشتری را به گردشگران ارائه دهد. وی افزود: در آستانه نوروز و با توجه به افزایش تعداد بازدیدکنندگان، ما سعی داریم تا با بهبود امکانات رفاهی و ارتباطی، تجربه بهتری را برای گردشگران فراهم کنیم.

نوروز، به عنوان یکی از مهم‌ترین جشن‌های ایرانیان، همواره با سفر و گردشگری همراه است. بسیاری از خانواده‌های ایرانی در این ایام به مناطق مختلف کشور سفر می‌کنند تا از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی ایران لذت ببرند. استان خوزستان به دلیل دارا بودن جاذبه‌های تاریخی منحصر به فرد مانند چغازنبیل، هفت‌تپه و شوش، یکی از مقاصد محبوب گردشگران در ایام نوروز است.

گردشگری به عنوان یکی از مهم‌ترین صنایع جهان، نقش بسزایی در توسعه اقتصادی کشورها ایفا می‌کند. در ایران نیز گردشگری تاریخی و فرهنگی از ظرفیت‌های بالایی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی برخوردار است. سایت‌هایی مانند چغازنبیل نه تنها به عنوان نمادهای تمدن کهن ایران شناخته می‌شوند، بلکه می‌توانند به عنوان موتور محرکه اقتصادی در منطقه عمل کنند.

با توجه به این موضوع، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های گردشگری و بهبود خدمات به گردشگران می‌تواند به افزایش تعداد بازدیدکنندگان و در نتیجه رشد اقتصادی منطقه کمک کند. نصب دکل مخابراتی در چغازنبیل، نمونه‌ای از این سرمایه‌گذاری‌ها است که می‌تواند به جذب بیشتر گردشگران و رونق گردشگری در استان خوزستان منجر شود.