راهنمای محلی خوزستان

آخرین بازمانده آهنگران بازار قدیم دزفول

بازار قدیم دزفول در مرکز شهر دزفول قرار دارد و از چهار راسته موازی به نام‌های «بزازان»، «آهنگران»، «خرده فروشان» و «خرازان» تشکیل شده است، که هم اکنون از چهار راسته فوق، راسته آهنگران و بزازان فعال بوده و دو راسته دیگر را انواع مشاغل تشکیل می‌دهند.
غلامرضا دزفولیان پیشکسوت صنعت آهنگری دزفول و تنها و آخرین بازمانده از آهنگران بازار قدیم دزفول است که شش نسل آهنگری پیشه خانوادگی آنها بوده است.

عکس:محمد مهدی عاملی/ایسنا

قلعه مدرسه خیرآباد ؛ محل فراگیری علم و ادب ایرانی- اسلامی در دوره صفویه

قلعه مدرسه خیرآباد به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان کهن بهبهان که در نزدیکی روستای خیرآباد واقع شده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم در بهبهان؛ قلعه مدرسه خیرآباد به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان کهن بهبهان در نزدیکی روستای خیرآباد واقع شده است. این بنا که در 20 کیلومتری بهبهان و در جاده شیراز ـ بهبهان و در روستایی به نام خیرآباد قرار دارد با وجود موقعیت خوب و مرمت شدن آن در سال 1385 مهیای بازدید مسافران نوروزی است.

خیرآباد منطقه‌ای در جنوب شرقی بهبهان، بر کنار رودخانه‌ای به همین نام، از چند آبادی تشکیل شده است؛ این منطقه به واسطه وجود رودخانه خیرآباد، حاصل‌خیز و آباد است.

در کتاب «فارسنامه ناصری» تألیف میرزاحسن حسینی‌فسایی آمده است که ایالات بهبهان و کهگیلویه در زمان شاه سلیمان صفوی (1086 هجری قمری) حسین علی‌خان زنگنه فرزند شیخ علی‌خان زنگنه کرمانشاهی، وزیر دانشمند سلاطین صفوی عنایت شد.

در سال 1809 حسین علی‌خان زنگنه با آن که مردی صحراگرد و ایلاتی بود و از علوم رسمی زمان، به خصوص علم فقه آشنایی کامل داشت، برای ترویج علم و کمال، در کنار رودخانه خیرآباد مدرسه‌ای به وسعت 9 هزار و 943 مترمربع بنا کرد که از آجر پخته و گچ ساخته شده و دارای طاق‌های کوتاه و بلند، مسجد، حجره برای معلمان، آشپزخانه و حیاط داخلی بود.

در زمان آبادانی این قلعه مدرسه و برای تأمین نیازهای ضروری دانش‌آموختگان، در کنار این بنا بازارچه‌ای متشکل از چند دکان برای عرضه کالا و حمامی مهیا و بنا شد.

تاریخ بنای مدرسه را که با حروف ابجد و با عبارت «منزل علم و دانش است و ادب» نگاشته‌اند معادل 1089 هجری قمری است.

مدرسه علمیه خیرآباد از همان تأسیس تا سال‌های بعد، دارای اهمیت بود و جمعی از علما در آن به تدریس اشتغال داشتند و گروهی از فضلا از آن برخاستند.

دانشمند نامی سیدعبدالله جزایری، در تألیف خود به نام اجازه کبیر که در سال‌های 1168 هجری قمری نوشته است، از دانشمندان و فضلایی که با آن‌ها ملاقات کرده از جمله آقا محمدرضا فرزند ملاهادی که فاضلی محقق و بلندپایه و مدرس بود، نام برده است. قلعه مدرسه خیرآباد مربوط به دوره صفوی و به شماره 3840 در سال 1380 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد.

این بنا به صورت چهار ایوان، حیاط مرکزی و حجره‌های اطراف آن است، همه پوشش‌ها به صورت طاق و قوس و چهار طرف بنا گنبد خانه‌دار که پوشش آن‌ها به صورت دورچین و یا چهاربخشی است.

در جاده اصلی بهبهان به گچساران و شیراز که منتهی به روستای خیرآباد می‌شود، تابلوی کوچکی وجود دارد که برای بسیاری از عابران و رانندگان، تشخیص وجود قلعه مدرسه‌ای در همین نزدیکی دشوار است.

وجود محوطه‌ها و بناهای مربوط به دوره ایلام در محوطه ارگان، وجود تنگه‌های تاریخی و طبیعی مانند تنگ‌تکاب که جنگ میان آریوبرزن و اسکندر مقدونی در آن صورت گرفت، وجود باغ‌های گل نرگس، برخورداری از دریاچه و ویلاهای اقامتی مارون، وجود چشمه آب درمانی گراب، مست، غذاها و کلوچه‌های بهبهانی و همچنین عبای صادراتی و مرغوب آن بخش کوچکی از توانمندی‌های این شهرستان برای جذب گردشگر است.

منبع : تسنیم

آب خانه تاریخی امین‌زاده شوشتر را با خود می‌برد؟

یک دوستدار میراث‌فرهنگی می‌گوید: خانه تاریخی امین‌زاده در شوشتر به دلیل آبگرفتگی شوادان و بارندگی روزهای اخیر در خطر جدی تخریب قرار گرفته است.

ابوالفضل مهدی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به این‌که خانه تاریخی امین‌زاده در مالکیت شرکت بازآفرینی شهری ایران است، افزود: این شرکت یکی از زیرمجموعه‌های وزارت راه و شهرسازی است.

وی تاکید کرد: این خانه تاریخی در صورت تخریب ممکن است خطرات جانی و مالی برای رهگذران و خانه‌های اطراف داشته باشد.

او با بیان این‌که بخش مهمی از تاریخ، فرهنگ و معماری شوشتر در این خانه نهفته است، گفت: خانه تاریخی امین‌زاده یکی از بناهای شاخص در بافت قدیمی شوشتر بوده و در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

خانه تاریخی امین‌زاده در دوران قاجار به دست شخصی بنام امین‌زاده ساخته شد. این خانه در محله کوره شوشتر واقع است، سازه آن سنتی و از مصالحی چون سنگ، آجر و گچ ساخته شده است. این بنا دارای تزیینات بسیار زیبای آجر و سنگ شامل گچ‌بری‌های مشبک و حجارس بر پیشانی ایوان‌ها در ضلع جنوبی، ستون‌های آجری تزیینی در اطراف ورودی‌ها و در ۲ ضلع شرقی و غربی و خوون‌چینی‌های آجری که تمام پیکره نمای خانه را دربرگرفته است.

خانه تاریخی امین‌زاده در چهار طبقه شامل شوادان، شبستان، همکف و طبقه اول است. سر در ورودی بنا با آجرکاری‌های زیبا به‌عنوان نمادی از موقعیت اجتماعی صاحب‌خانه و نشانگر ذوق و سلیقه در کاربرد فنون معماری است، در ۲ طرف ورودی ۲ سکو قرار گرفته که به آنها خواجه‌نشین می‌گویند.

تزئینات داخل بنا نیز از نوع آجرکاری، گچ‌بری مشبک و حجاری بر روی پیشانی ورودی‌ها، ایوان‌ها در ضلع جنوبی، شبه ستون‌های آجری تزئینی در اطراف ورودی‌ها در دو ضلع شرقی و غربی و ایوان‌ها و ورودی‌ که بعدها مسدود شد تشکیل شده است.

خانه تاریخی امین‌زاده در سال ۱۳۷۸ به شماره ۲۴۴۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

حال و هوای گردشگران نوروزی در اسکله رکعت دزپارت

شهرستان دزپارت و شهر دهدز، یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری طبیعی در استان خوزستان است. همه ساله و بخصوص در ایام نوروز، میلیون ها گردشگر از سراسر کشور از مناطق مختلف کوهستانی و سواحل دریاچه ای این شهرستان دیدن می کنند. رود کارون، دریاچه سد کارون سه، تنگ قاسمی، پل های قوسی، روستاهای ساحلی، آبشار شیوند و....از جمله مناطق پربازدید در حوزه گردشگری آبی دزپارت است. شهردهدزدر فاصله ۱۹۰ کیلومتری شهرکرد و ۲۲۵ کیلومتری اهواز قرار دارد. جاده توریستی ایذه به دهدز، یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری خوزستان محسوب می شود.

مهر گزارش می‌دهد؛

«تشکوه رامهرمز» آتشی از دل خاک خوزستان

رامهرمز- تشکوه یکی از جاهای دیدنی رامهرمز است که خیلی از گردشگران برای بازدید از آن مشتاق هستند. جاذبه‌های این کوه، این منطقه را به یکی از دیدنی‌ترین نقاط در خوزستان تبدیل کرده است.

خبرگزاری مهر؛ گروه استان‌ها: همیشه طبیعت خوزستان با دنیای خارق‌العاده‌اش مسافران و گردشگران را شگفت‌زده می‌کند و به همین دلیل جای جای این استان یکی از جذاب‌ترین مقاصد برای سفر است. کوه تشکوه رامهرمز با شعله‌های آتشین یکی از تماشایی‌ترین جاهای دیدنی این استان به شمار می‌رود.

تشکوه در منطقه‌ای در نزدیکی اهواز است که بعد از روستای ماماتین و در نزدیکی روستای گنبد لران قرار دارد؛ بلندی‌های زاگرس از شمال تا جنوب ایران قاب‌هایی تماشایی دارد. تشکوه بخشی از بلندی‌های این رشته‌کوه در خوزستان است. قطعاً تصویری از پدیده‌های طبیعی مثل آتشفشان‌های فعال یا نیمه‌فعال از این کوه مورد انتظار است اما کوهی که همیشه شعله‌های آتشین و روشن دارد، کمی عجیب به نظر می‌رسد.

تشکوه یکی از جاهای دیدنی رامهرمز است که خیلی از گردشگران برای بازدید از آن مشتاق هستند. جاذبه‌های طبیعی در این کوه، این منطقه را به یکی از دیدنی‌ترین نقاط در خوزستان تبدیل کرده است. در بخش‌های مختلف از دامنه این کوه، شعله‌های دائمی آتش زبانه می‌کشد و چشم‌انداز شگفت‌انگیزی می‌سازد.

شعله‌های رقصان آتش در تشکوه همیشه روشن هستند و با تاریک‌شدن هوا، نور شعله‌های آتش مشخص‌تر از همیشه است. هر شعله آتش روی دامنه کوه مثل چراغی سوسو می‌زند و جذابیت کوه را به اوج می‌رساند.

خیلی از اسم‌گذاری‌ها ریشه در گویش منطقه دارد. بومی‌های رامهرمز در گویش محلی به آتش، «تَش» می‌گویند. به همین خاطر این اسم را روی این کوه گذاشتند. تشکوه یا همان کوه‌های آتشین بهترین اسمی بود که شکوه این کوه را نشان می‌دهد.

خوزستان منبع عظیمی از سوخت و انرژی را در خودش دارد. زمین‌شناس‌ها بعد از آزمایش روی خاک، متوجه شدند که مقدار زیادی گوگرد در این منطقه وجود دارد. وجود گوگرد دلیل اصلی شعله‌ور شدن آتش‌ها است. علاوه بر گوگرد، گازهای هیدروکربوری در این فرایند نقش دارند. این گازها در لایه‌های مختلف زمین به وجود می‌آیند و از شکاف‌های سطحی خارج می‌شوند.

یکی دیگر از ویژگی‌های عجیب تشکوه رامهرمز این است که در اطراف این کوه نمی‌توان شعله‌ای را روشن کرد چرا که حجم گاز خروجی از سطح کوه بسیار زیاد است و ترکیبات هوای مجاور کوه را تغییر می‌دهد.

تشکوه رامهرمز یکی از پدیده‌های طبیعی و کمیاب جهان است؛ البته می‌شود کوه دیگری با همین ویژگی را در باکو، پایتخت کشور جمهوری آذربایجان پیدا کرد. به خاطر میدان‌های گازی در این منطقه، شعله‌هایی از آتش در دامنه این کوه روشن می‌شود.

جاهای دیدنی اطراف تشکوه رامهرمز

در فاصله کمی از تشکوه رامهرمز و در منطقه آغاجاری، کوه دیگری وجود دارد که بومی‌ها به آن «کوه سوخته» می‌گویند. منطقه آغاجاری یکی از میدان‌های نفتی خوزستان را تشکیل می‌دهد. انرژی جمع‌شده در زیر این منطقه، جذاب‌ترین پدیده‌های طبیعی را به وجود می‌آورد.

کوه سوخته نسبت به تشکوه رامهرمز کوچک‌تر است و می‌توان آن را برادر تشکوه نامیده‌اند. در هر بخش کوه و لابه‌لای سنگ‌ها، شعله‌های آتش روشن است و چشم‌انداز جذابی به کوه می‌دهد. شعله‌های آتش، دود سیاهی را اطراف کوه پخش می‌کنند.

همچنین بیشتر سطح کوه سوخته، سیاه است و با کوه‌های کناری تفاوت دارد. لرزش زمین و عوامل فرسایش، شکاف عمیقی را در نزدیکی قله کوه تشکیل داده است. به‌خاطر خارج‌شدن مقدار زیادی گاز از این شکاف می‌توان شعله‌های روشن آتش را مشاهده کرد.

یکی از آثار تاریخی رامهرمز، امامزاده‌ای است که ساخت مقبره آن به دوره سلجوقی و تیموری می‌رسد. گنبد مخروطی این بنا معماری برجسته‌ای دارد. گچ‌بری‌های روی گنبد را با ظرافت تمام انجام داده‌اند.

آبشار توف نمکی به‌زیبایی از دل کوه به طرف پایین روان است و به حوضچه پای کوه می‌ریزد. به خاطر شوری آب، ماهی‌های مختلفی در آن زندگی می‌کنند. اطراف آبشار چشمه‌های گوگردی هم وجود دارد.