راهنمای محلی خوزستان

محله «حرم» شوش

شهرستان شوش یکی از مهمترین تمدن‌های تاریخ باستان و پیش از تاریخ، در ایران و جهان است

شوش از نظر جغرافیایی و کشاورزی در وضعیت بسیار مطلوب و رابط میان تمدن بین النهرین و ایران بوده است. با وجود قدمت و اهمیت تاریخی و جغرافیایی شهرستان شوش برای قرن‌ها خالی از سکنه و متروکه بوده است.

بررسی سفرنامه‌های چندین مستشرق و باستان شناس نشان دهنده آن است که شهر شوش کاملا متروکه و خالی از سکنه بوده و فقط تپه‌های باستانی و آرامگاه دانیال نبی (ع) در آن زمان وجود داشته است.

در این زمینه «مارسل دیولافوا» هنگامی که در سال ۱۸۸۴ میلادی به شوش سفر کرد در کتاب خود نوشت به جز چند خانه کپری در اطراف بقعه دانیال نبی (ع) که ظاهراً به منظور اسکان زائران ساخته شده بود مکانی برای زیست وجود نداشت.

با ورود و استقرار باستان شناسان و آغاز کاوش‌های دامنه دار "ژاک دمورگان" و "رولان دومکنم" و استخدام بیش از هزار کارگر از روستاها و شهرهای اطراف، اولین گروه از مردم در اطراف حرم ساکن شدند.

با گذشت زمان تجار با حضور از شهرهای دیگر در شوش به فعالیت اقتصادی و ساخت کاروان سراها در اطراف حرم دانیال نبی (ع)، به تأمین مایحتاج کارگران و باستان شناسان پرداختند.

سکونت کارگران و کسبه‌های اطراف حرم و ساخت کاروان‌سراها، آغاز شهرنشینی جدید در شهرستان شوش است که با احداث موزه در سال ۱۳۴۵ و اهمیت کاوش‌های باستانی و توسعه کشاورزی این محله به سرعت توسعه یافت. محله‌ی حرم در نزدیکی رودخانه شاوور قرار دارد و دارای سه خیابان اصلی با نام‌های امام خمینی (ره)، طالقانی و ساحلی است.

این محله در مرکز شهرستان و در کنار موزه و محوطه تاریخی شوش واقع شده است.

نفت سفید پاریس ایران ، شهر نیمه مرده

پاریس ایران؛ جایی در دل کوه که شعله‌های رقصانش، چهره‌های درهم شکسته مردان و زنانی را نوازش می‌دهد که گذر عمری سخت را بر دستان و صورت خود به تصویر کشیده‌اند.تصویری بر بلندای شعله‌های روشن گاز در روستایی زیبا، روستایی زیبا که در اطراف خود، در دل کوه و دشت، چشمه‌های جوشان نفتی غیرقابل باوری را پرورانده که نفس را در سینه‌ات حبس می‌کند.....

سفر به روستایی که پیدایش چاه نفت، آن را به عرش رساند و با بسته شدن چاه و رفتن نفت، به فرش رسید! سفر به خوزستان معمولاً خاطراتی را در تو زنده می‌کند که جنگ و ایستادگی و شجاعت مردم نجیب و غیور آن، از بارزترین این خاطرات است.

زادگاه حماسه؛ جایی که در عین روسپیدی در جنگی نابرابر که سال‌ها مقاومت را در مردمانش پرورش داد، در جای‌جای خود، چشمه‌های جوشان سیاهی را همچون بغضی فروخورده بیرون می‌دهد که می‌تواند در عین حال، زیباترین قسمت سفر و شاید غمگین‌ترین بخش آن باشد، سفری از نفت سیاه به نفت سفید!

روایتی تلخ از یک شهر نیمه مرده که بیشتر خانواده‌ها آن را ترک کرده‌اند و تنها معدودی به ناچار، ساکن آن هستند. "نفت سفید" نشانگر صعود و نزول تاریخی یک زندگی عشایری است که با ظهور نفت و کشف مخازن نفتی به ناگهان دگرگون و از یک زندگی روستایی خودکفا به شهری صنعتی با شیوه زندگی مدرن تبدیل و با خشک شدن چاه نفت، تبدیل به روستایی کاملاً ابتدایی شد.

عکاس :

مهدی پدرام خو :تسنیم/احمد بلباسیخبرگزاری صدا و سیما

گزارش کامل در لینک زیر:

گزارش هفته نامه "دانش نفت" از روستای نفت سفید

دره توبیرون یکی از دیدنی های طبیعی بکر و شگفت انگیز خوزستان

دره توبیرون دراستان خوزستان واقع می باشد. یکی از دیدنی های طبیعی بکر و شگفت انگیز شهرستان دزفول در فصول گرم سال دره توبیرون است. “تو” در لهجه دزفولی به معنی تب (گرما) و توبیرون بمعنای مکانی که گرما را از تن میزداید وگفته می شود که در قدیم برای کاهش آلام درد بیماری ها از این محل استفاده می شده است.
دره‌ توبیرون نتیجه‌ی هزاران سال فرسایش آبی بوده و از سرازیر شدن آبِ حاصل از بارش‌های فصلی در بخش‌های بالاتر و جاری شدن آن به صورت تنداب‌ها در کوه‌ها و تپه‌ها به وجود آمده است. سنگ‌های موجود در دره، از نوع ماسه سنگ و کنگلومرا (نوعی سنگ رسوبی از شن، ماسه و سنگ‌ریزه‎‌های گرد که معمولا با کلسیت، سیلیکا یا اکسید آهن به هم چسبیده‌اند) بوده که حاصل این فرسایش‌های طولانی مدت هستند.

به دلیل عمیق بودنِ دره توبیرون ، در فصل‌های خشک و کم آب، دره مانند یک زهکش عمل نموده و آبِ سفره‌های زیرزمینی در کف آن جمع می‌شود که این ویژگی سبب به وجود آمدن دو آبشار کوچک و زیبا در مسیر دره شده است. در بخش‌هایی از دره توبیرون، آب شفاف و زلالی از کف و دیواره‌های صخره‌ای آن به بیرون تراوش می‌کند. از طرفی نزدیک بودن دیواره‌هایِ صخره‌ایِ دو سوی دره به یکدیگر و نیز بلندیِ آن‌ها، باعث ایجاد سایه در اکثر قسمت‌ها می‌شود. این ویژگی‌ها از دلایل خنک بودن فضای داخل دره بوده و حتی در فصول گرم سال و هوای ۴۰ درجه‌ی شهر، دمای آن به حدود ۲۰ تا ۲۵ درجه‌ی سانتی‌گراد می‌رسد. درون دره، باد خنک، روح‌نواز و دل‌انگیزی می‌وزد که تمام خستگیِ راه را از تن شما بیرون خواهد کرد.

درختان زیبای انگور و انجیر نیز باعث سرسبزی و طراوت این منطقه شده و در کنار ویژگی‌های منحصر به فردِ دره، توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.
دره “توبیرون” در فاصله حدود ۲۰ کیومتری از شهر در مسیری چند کیلومتری در بخش سردشت قبل از رسیدن به منطقه تنگه سرا در شمال دزفول واقع است. دیواره‌های رفیع آن با ارتفاع بلند که گاه تا بیش از یکصد متر می رسد و انبوه درختان انگور، انجیر وحشی، برگ ‌‌های شاووشان، آبشارها و آب ‌ چکان ها جلوه بسیار زیبایی به این دره‌ ها داده است که چشم هر بیننده ‌ ای را محو تماشای خود می ‌ سازد.
گرچه قدم گذاشتن به چنین فضای خنکی در گرمای سوزان جنوب و دمی آسودن در هوای مطبوع آن، خود به تنهایی می‌تواند یک تفریح باشد؛ اما پیاده روی در آبِ جاری در مسیر دره و تماشای شگفتی‌ها و زیبایی‌های آن، از لذت‌بخش‌ترین کارهایی است که می‌توانید در این دره تجربه کنید. آب بازی و تماشای ماهی‌های بزرگ و کوچکی که درون آبِ کف دره به این سو و آن سو می‌روند نیز خالی از لطف نخواهد بود.هنگامی که در حال حرکت در امتداد دره هستید گاهی قطره‌های آب زلال از دیواره‌های آن بر روی سر و صورتتان خواهد چکید و باعث می‌شود که حسِ خوشایندِ بودن در طبیعتِ بکر را با تمام وجود درک کنید.همچنین زیبایی‌ها و شگفتی‌های تمام نشدنی این دره، آن را به مکانی فوق‌العاده برای عکاسی تبدیل کرده است. اگر علاقه‌مند به عکاسی حرفه‌ای از طبیعت هستید؛ دره توبیرون چشم‌اندازهای کم‌نظیر و شگفت‌انگیزی برای این کار در اختیارتان خواهد گذاشت

نکاتی که لازم است در بازدید از دره توبیرون به آن‌ها توجه کنید

• با توجه به اینکه دره‌ توبیرون در منطقه‌ای بکر قرار دارد، بهتر است برای رفتن به آن با گروه‌های کوهنوردی محلی همراه شوید و یا از تورهای گردشگری استفاده کنید.
• به دلیل شباهت بخش‌های مختلف دره به یکدیگر، ممکن است مسیر را گم کنید؛ بنابراین توصیه می‌شود که برای بازدید از دره‌ از یک فرد راه بلد و یا یک راهنمای محلی کمک بگیرید.
• برای پیاده روی در دره، حتماً از کفش مناسب استفاده کنید؛ زیرا کفِ دره مملو از سنگریزه‌هاییست که ممکن است پاهایتان را اذیت کند.
• دره‌ توبیرون طبیعتی دست نخورده و تمیز است که این امر نشان از بازدید تعداد کمی از گردشگران از این مکان زیبا دارد. بیایید در زمان بازدید از این جاذبه‌ی طبیعی شگفت‌انگیز، زباله‌های خود را در محیط رها نکنیم و حتی در صورت مشاهده‌ی زباله‌ها در مسیر دره، اقدام به جمع‌آوری آن‌ها نماییم تا با انجامِ وظیفه‌ی خود در مقابلِ طبیعتِ سخاوتمند، به زیبا و بکر ماندن این دره‌ی اعجاب انگیز کمک کنیم.

عکسها:

سایت کارناوال

خبرگزاری ایسنا

ر

«باغ شیخ» اهواز

محله «باغ شیخ» در محدوده جنوب شرقی شهر اهواز و در هسته مرکزی آن واقع شده و یکی از محلات سنتی و قدیمی اهواز است که همچنان بافت سنتی و مذهبی خود را حفظ کرده است.

محلات قدیمی در هر شهری نماد هویت فرهنگی و تاریخی مردم آن شهر محسوب می‌شوند، که باید آنها را از تخریب حفظ کرد و سعی در احیا و بازسازی آنها داشت.

متاسفانه محله باغ شیخ یکی از مناطق آسیب‌پذیر است که به دلیل نبود شبکه جمع‌آوری آب‌های سطحی و همچنین فرسودگی سیستم فاضلاب هرساله با شروع فصل بارندگی، کوچه و خیابان‌های آن دچار آب‌گرفتگی می‌شوند و گاهی حتی آب تا روزها در خانه‌ها باقی می‌ماند و ساکنین این منطقه را دچار مشکلات زیادی می‌کنند.

به دلیل موقعیت جغرافیایی این محله در مرکز شهر و مجاورت با خیابان‌های نادری و امام خمینی بخشی از بازار مرکزی اهواز در محله باغ شیخ (خیابان ادهم امروزی) واقع شده است. همچنین برخی از بازارهای روز واقع در مرکز شهر مانند بازار صدف، بازار «سی‌متری» و بازار «رازی» نیز در این محله واقع شده اند. این محله بافتی متراکم با خیابان‌ها و کوچه‌های باریک دارد و هنوز هم زندگی با سبک و سیاق گذشته در برخی مناطق آن جریان دارد. طی سال‌های اخیر بسیاری از خانه‌ها و بناهای قدیمی این محله تخریب و آپارتمان‌ها جایگزین آنها شده‌اند و اندک خانه‌های قدیمی باقی مانده نیز خالی از سکنه و تبدیل به انباری مغازه‌ها شده‌اند. این مجموعه در فاصله زمانی چند ماهه تهیه شده است.

اولین هواپیمای خریداری شده ایران

عکس نایاب از یک فروند هواپیمای "یونکرس-ای ۱۳"، نخستین هواپیمایی که ایران خریداری کرد در مکانی نامعلوم را مشاهده مي کنيد.

این هواپیما در سال ۱۳۰۱ شمسی از نمایندگی شرکت یونکرس آلمان در تهران برای ارتش خریداری شد تا از آن به عنوان هواپیمای ارتباطی و ترابری نظامی بهره برداری شود. گفتنی است شرکت یونکرس ۴ سال بعد اولین و نخستین شرکت هواپیمایی در ایران را دایر کرد و با ۶ هواپیمای یک موتوره و یک هواپیمای سه موتوره پرواز‌هایی بین شهر‌های مختلف ایران برقرار کرد. پرواز‌های این شرکت در مسیر قصرشیرین به بغداد، زاهدان به دهلی، مشهد به کابل، بندر انزلی به باکو، بندر بوشهر به کراچی و بمبی، خرمشهربه بصره و تبریز به تفلیس بر قرار بود. این شرکت تا سال ۱۳۱۲ در ایران فعالیت می‌کرد.