راهنمای محلی خوزستان

ابوالفضل مهدی پور

آرامگاه یعقوب لیث صفاری

آرامگاه یعقوب لیث صفاری

آرامگاه یعقوب لیث صفاری که از مکان‌های دیدنی دزفول به شمار می‌رود، با گنبد مخروطی شکل دندانه‌دار در قسمت شمال‌شرقی روستای شاه‌آباد، در ۱۰ کیلومتری جاده دزفول به شوشتر در استان خوزستان، در میان یکی از مهم‌ترین محوطه‌های تاریخی ایران یعنی خرابه‌های شهر جندی شاپور قرار دارد، وجود گورستانی با سنگ قبرهای باستانی در اطراف مقبره گواهی بر قدمت این اثر دارد. گنبد مخروطی شکل آرامگاه از بهترین نوع گنبدهای مخروطی واقع در خوزستان است. جلال و زیبایی نمای گنبد از دور کاملا جلوه‌گر این است که روزی این بقعه برای شخصی بزرگ بنا شده است. بنای آرامگاه از یک ورودی برخوردار است و سطح داخلی آرامگاه را از سطح بیرونی آن جدا می‌کند. سازه اصلی بنا خشت خام است و نقوش برجسته و ملات گچ و خاک دارد. آرامگاه یعقوب لیث صفاری چندین بار بازسازی شده و بنای آن متعلق به دوران سلجوقیان تا قاجاریان است. یعقوب لیث در سال ۲۴۷ هجری قمری اولین شهریار ایرانی بعد از اسلام شد و سلسله صفاریان را بنیان گذاشت.

محمدمهدی عاملی

+ نوشته شده در جمعه سی ام دی ۱۴۰۱ ساعت 21:26 |

ابوالفضل مهدی پور

خانه تاریخی تیزنو-دزفول

خانه تاریخی «تیزنو» - دزفول

این خانه تاریخی که دلیل نام‌گذاری آن به اسم تیزنو، مالک آن بوده‌، در محله قلعه دزفول به یکی از تماشایی‌ترین اماکن گردشگری این شهر تبدل شده است. کف حیاط این بنای تاریخی به دلیل آب و هوای گرم خوزستان با آجر ساخته شده است. طاق‌های خانه تیزنو از دیگر بخش‌های معماری هنرمندانه این بنا است؛ آجرچینی‌هایی با طرح‌های متنوع و چشم‌نواز که به آجرچینی‌های «فریز» و «خونچینی» معروف است.

در ایوان طبقه همکف این بنا ۲ شیر سنگی قرار دارد که الحاقی به خانه تیزنو هستند. شیرسنگی نیز تندیس‌هایی از جنس سنگ هستند که در گذشته توسط سنگ‌تراش‌های ایل بختیاری در ایران در استان چهارمحال و بختیاری و شمال استان خوزستان به شکل شیر تراشیده می‌شدند و به نشانه شجاعت، دلاوری و ویژگی‌هایی چون هنرمندی در شکار و تیراندازی در جنگ و مهارت در سوارکاری، بر آرامگاه بزرگان قوم خود قرار می‌دادند. شبستان خانه تیزنو نسبت به سطح خانه حدود ۱۵۰ متر پایین‌تر است و دارای سه ورودی بوده که با چند پله، ارتباط آن با حیاط برقرار می‌شود. گویا از شبستان به عنوان انبار و برای نگهداری گندم استفاده می‌شده است. شوادان خانه تیزنو نسبت به شبستان در سطح بسیار پایین‌تری قرار دارد. شوادان‌ها نیز حفره‌هایی دست‌کن هستند که در قدیم اهل خانه با توجه به آب و هوای گرم خوزستان برای فرار از گرمای هوا در ظهر تابستان جهت استراحت از این مکان استفاده می‌کردند. برای رفتن به شوادان این خانه، باید حدود ۲۵ پله را طی کرد.

خانه تیزنو به شماره ثبت ملی ۲۵۷۳ در کاربری کنونی به عنوان دفتر نمایندگی یونسکو در دزفول مورد استفاده است. این بنا که برای اولین بار در سال ۸۴ توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری دزفول با اعتبار اداره میراث فرهنگی مرمت شد اکنون محلی برای گلگشت گردشگران در دوره قاجار است.

خانه تیزنو دزفول

+ نوشته شده در جمعه سی ام دی ۱۴۰۱ ساعت 21:26 |

ابوالفضل مهدی پور

علی تگری

علی تگری

داستان علی دلفی مشهور به «علی تگری» دقیقاً از سال ۶۶ و اواخر جنگ تحمیلی آغاز شد، زمانی که علی و ۲ برادرش در شهر جنگ‎زده اهواز به دنبال راهی برای امرار معاش خانواده بودند. آن‌ها روزی به این نتیجه رسیدند که چند جعبه نوشابه سهمیه‌ای بگیرند و در سه‌راهی خیابان خرم‌کوشک اهواز، که آن زمان محل تردد زیاد مردم بود، نوشابه تگری و خنک بفروشند؛ کسب و کاری که با گذشت بیش از ۳۰ سال، هنوز پابرجاست. گوشه پیاده‌رو، تشتی پر از یخ و نوشابه‌هایی تگری؛ به همین سادگی! راز موفقیت و برکت زندگی عموعلی، خوشرویی و مردمداری اوست. مردی که حتی مغازه‌ای برای فروش نوشیدنی‌های تگری‌اش ندارد، اما سال‌ها توانسته تاب بیاورد و با سختی کار کنار بیاید و بشود علی تگری. نوشابه و لیموناد و ماءالشعیر تگری که علی‎تگری ۵۳ ساله دست مردم می‌دهد اسم او را به یکی از بِرند‌ها و جاذبه‌های گردشگری خوزستان تبدیل کرده، آنقدر که هر مسافر غریبه‌ای دوست دارد با او عکسی به یادگار داشته باشد. علی تگری نمونه‌ای است از آن دست مردمانی که سرمایه آن‌ها نه ثروتی کلان است نه مدرکی آنچنانی. سرمایه آن‌ها تنها کار است و مردمداری. چیزی که متأسفانه این روز‌ها کمتر سراغ داریم!

مرتضی یاقوتی

+ نوشته شده در جمعه سی ام دی ۱۴۰۱ ساعت 21:24 |

ابوالفضل مهدی پور

قلعه مدرسه خیرآباد بهبهان

قلعه مدرسه خیرآباد بهبهان

در جنوب شرقی شهرستان بهبهان در استان خوزستان ، در 25کیلومتری مسیر راه بهبهان به شهرستان گچساران و در کنار رودخانه خیرآباد،روستایی به همین نام قرار دارد و در نزدیکی این روستا،بنای تاریخی قلعه مدرسه خود نمایی می کند.این بنا با چهار قرن قدمت ، در سال 1089 هجری قمری همزمان با سلطنت شاه سلیمان صفوی ،به دستور حسین علی خان زنگنه (حاکم ایالت بهبهان و کهکیلویه )ساخته شد. وسعت این بنا از آجر پخته و گچ ساخته شده ،در ابتدا 9 هزار و 943 مترمربع بوده و دارای قسمت های مختلف از جمله مسجد،حجره برای معلمان،آشپزخانه،حمام و بازارچه بود که هم اکنون تنها ، بنای اصلی مدرسه (حدودا 2هزار و 500مترمربع )باقی مانده و آثار بقیه بناها از بین رفته است.عمارت مدرسه با پلان چهارایوان ،بامصالح آجری همچون کاروانسراها ساخته شده است.این بنا با شماره3480 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و در سال 1385مرمت آن به پایان رسیده است.

عکس: تهمینه رحمانی

+ نوشته شده در جمعه سی ام دی ۱۴۰۱ ساعت 21:23 |

ابوالفضل مهدی پور

خورموسی ماهشهر

خورموسی ماهشهر

بندر ماهشهر به لحاظ داشتن طبیعتی منحصر به فرد، قابلیت جذب گردشگر بسیار زیادی را دارد. بندر ماهشهر همچون شادگان از معدود شهرهای ایران است که دارای خور می‌ باشد و مهمترین آ‌نها خور موسی نام دارد که از نظر استراتژیک و اقتصادی بسیار حائز اهمیت است. خور در فارسی به شاخه‌ ای از دریا گفته می ‌شود که به خشکی داخل شده باشد و موسی ناخدای معروفی بوده که این خور به نام او نامگذاری شده است.

خورموسی که متصل به آبهای خلیج فارس است، حیات وحش دریایی بسیار زیبایی دارد. این خور زیستگاه دلفین های گوژپشت محسوب می شود. تماشای گروه دلفین های گوژپشت در خورموسی برای گردشگران بسیار جذاب است. همچنین خورموسی، محل زندگی بسیاری از پرندگان بومی و مهاجر محسوب می شود. هر سال از اسفند تا خرداد ماه حضور حجم انبوه پرندگان مهاجر و بومی در خورموسی قابل توجه است که مناظر بسیار بدیعی را به وجود می آوردند. جزایر بسیار بکر و زیبای خورموسی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارند. در این میان جزایر قمر، قبر ناخداد و حیات وحش منحصر به فرد این منطقه از مواردی هستند که سفر به آنها می تواند برای گردشگران از جذابیت فوق العاده ای برخوردار باشد.

غروب در لنگرگاه خورموسی ژرفای خورموسی جزایر خلیج فارس